HËNA E MEME

  Pjesë nga libri në dorëshkrim.

 

Keni dëgjuar për “Hënën e Meme”! Jo ?! Po ju a tregoj.

Ishte një natë e bukur behari. Hëna lart në qiell po e shoqëronte hap pas hapi udhëtarin e vonuar i cili po kthehej për në shtëpi të tij pas një udhëtimi të lodhshëm. Sado që rruga e monopatet e detyronin atë t’i fshihej  shikimit të saj nën kurorat e ullinjve, ajo do të gjente të çara midis tyre për t'i ndriçuar rrugën. E shoqëroi deri lart në fshat. Bile për një çast,  ku u ndal në këmbë, mbi kokën e tij ndjeu buzëqeshjen e saj. Aty, duke i dhënë ritmin frymëmarrjes së tij të lodhur, nuk e ndau shikimin prej atij disku dritëlëshues që e shoqëroi përgjatë gjithë udhës. Në çast, nën zë i foli vetes se pa tjetër ai i plotfuqishmi lart ja dërgoi për t’i bërë shoqëri. U a tha të gjithë njerëzve e miqve të tij. “Hëna e Meme” siç u quajt më vonë nga të gjithë, përveç udhëtarit të vonuar i cili quhej Polo Memi u bë sinonim si “m*** pas këpucës.

Ndodhur gjatë mbretërimit të Zogut I-rë                    

                                                                  Piqeras

TEK KROI

 

Tek kroi në riz* i  kuaj

Qën-ë i qënit m’u ngarkua

Më ngau njërën grua

 

    Zënkë në kafene. Dikush, duke ngritur gotën e verës përpjetë i thotë tjetrit që ndodhej në tavolinën për ballë: “Kjo gotë me verë të kuqe është si faqet e gruas tënde”. Tjetri,  ishte hera e dytë  që prekej në nder dhe... tavolina, karike të thyera, grushte, shkelma burrash dhe nxjerje thikash. Njëri nga të dy bie i vrarë. Ishte ai që dëshironte gruan e tjetrit. Tre gra kishte në shtëpi vrastari, të jëmën, të motrën dhe të shoqen.

                                                                         Qeparo

*riz- vendi ku mërzejnë kuajt.

 

   Pjesë nga libri në dorëshkrim me ngjarje, ndodhi e vjersha jo vetëm nga Piqerasi por edhe nga gjithë bregdeti i poshtëm, të ndodhura shumë kohë para mbretërimit të Zogut të I-rë e në vazhdim, nga të cilat më të shumtat m’i rrëfente nëna ime.