"LUKRECIA"

    Megjithë kërshërisë dhe ndodhjes disi në distancë për të parë se çfarë po ndodhte matanë atij muri ku vetëm ndjesia e dëgjimit do t'u jepte atë  mundësi, prej klientëve të përhershëm gjithçka u ndoq me vëmendje. Nga ajo skenë u shijoi tej mase rakia Si fillim ishin disa rrëzime dhe thyerje pjatash. Në vazhdim, një shtytje tavoline e shoqëruar me  ngulçima, pasthirrma dhe ngatërresa frymëmarrjesh. Kjo gjendje vazhdoi deri kur u dëgjua një shtytje edhe më e fortë tavoline e shoqëruar me shpeshtimin e nguçimeve të tyre që shkonin gati në hungërima. Pas të gjithave që ndodhën ra qetësia. Ajo, tek u ngrit prej vendit ku ndodhej ende e shtrirë përmbys, e cila ishte tavolina që përgatiste ato ç'ka do të servirte për klientët e ditës, u përpoq të rregullonte rrobat e trupit. Në përballimin me të, atë ç'ka përjetoi e cila ende i shfaqej në bulëza djerse mbi lëkurë, e fshehu menjëherë duke treguar natyrën e përhershme, harbutërinë ndaj meshkujve. Duke dalë vrullshëm prej andej i u kujtua çasti kur ai u shfaq aty për herë të parë. Në ato, çaste gjithçka që ekzistonte në fytyrën e tij ripërsërisnin emrin e saj të cilin nuk e pëlqente, Lukrecia, Lukrecia... U kthye nga ai dhe me një goditje dore në ije i dha të kuptojë se deri në rastin tjetër që ajo do ta dëshironte, ai ishte i pa vlerë për të duke pëshpëriur një shprehje gati të përsëritur "qafë derr i dreqit". Pas të gjithave që ndodhën u sul përpara dhe qëndroi si triumfatore tek hapësira që ndante sallën me pjesën që shërbente, shtyu perde ndarëse dhe hodhi  një vështrim të shpejtë mbi të gjithë. Fytyrave të hutuara, të atyre mjeranëve që lënin çdo qindarkë në lokalin e saj vetëm e vetëm që t'i ndodheshin pranë, u dha të kuptonin se nuk kishin asnjë shpresë në atë ç'ka ëndëronin. Duke lëvizur mes tyre, për veç rakisë, nisi t'u falë nga një përkëdhelje të lehtë.

      Ikjes së tij tek po dilte prej andej nuk i kushtoi rëndësi por sipas mënyrës të saj mendoi se duhej t'i tregonte se kush ishte. Dëgjo këtu ti zotëri i u drejtua. Herën tjetër kur të kalosh këndej nuk do të më thërrasësh me atë emër. Nuk më pëlqen. Ajo tjetra, e vërteta, me gjithë atë mbiemër të çuditshëm dhe histori të ngatërruar mediçe, dobiçe a ku ta di unë, mes parfumeve e shërbëtorëve të shumtë të cilës do t'i duhej një orë për të zhveshur ato rroba palë-palë, kurse unë ja vetëm me një komçë dhe gati. Dhe më pëlqejnë aromat e guzhinës time. I vure re këta bukuroshët e m'i se si i lëpijnë gishtërinjtë dhe nuk do të më ndronin me asgjë tjetër. Duke i hedhur një shikim të shpejtë llërëve dhe trupit të saj të bëshëm vazhdoi; Keçe më thërrisnin në vogëli. Keçe më thërrasin edhe këta. Keçe Bardhoshja.   

                                   

NË STUDIO

                                               

  Ai hapi derën dhe me kujdes zgjati kokën në  brendësi të saj. Si fillim kaloi njërën këmbë. Më pas sëbashku me trupin edhe tjetrën. Heshtja karakteristike që zotëronte ato momente qetësie i pëlqente vazhdimisht. Ndoshta ishte kjo arsyeja që vinte me vonesë. Pa u përpjekur për të gjetur vend, pasi gjithë hapësira e studios nuk ishte e bollshme e ngriti kavaletin diku pranë derës ku prej andej u përballua me shpinën e modeles. Në këmbë, mbi një podium të improvizuar dhe me duart e mbërthyera mbi një tubo hekuri ajo sikur priste urdhërin të kryente një lëvizje të shpejtë. E kopsiti letrën e vizatimit mbi kavalet duke kaluar pëllëmbën e dorës mbi të. I turbulluar nga disa gota me konjak të rrëkëllyera me shpejtësi para se të shkonte aty, po përpiqej të përqëndrohej. Picëroi sytë disa herë duke e shoqëruar atë veprim me një lëpirje të shpejtë të buzëve. Gjuha e tij  në një ngjyrë vishnje gati të errët, pas atij veprimi u zhduk në brendësi të gojës. Instiktivisht, kaloi edhe njëherë pëllëmbën e dorës mbi fletën e vizatimit si për të vërtetuar nëse ai terren  do të ishte i përshtatshëm për lëkurën e saj të brishtë. Duke kryer me kënaqësi mbi buzë atë lëvizjen interesante të gjuhës, në qendër të letrës të vizatimit hoqi një vijë gati vertikale. Aty do të shfaqej lëvizja trupore e saj në atë përpjekje për t'u rrotulluar rreth atij metali të shndritshëm. Pa filluar ta konturonte mbi letër, sikur ndjeu t'i kalonte mollëzën e gishtit të madh mbi ullukun e mishtë të shtyllës kurizore. Ai ishte një veprim që e kryente shpesh kur punonte. Ishte një veprim gati i mistershëm që do t'i shërbente për ta hedhur me saktësi atë lëvizje të vështirë. Diku poshtë kokës të përcaktuar me një rreth të shpejtë, hoqi një vijë horizontale të lehtë e cila më pas do të tjetërsohej në shpatulla, supe dhe duart në vazhdim.

E ngacmoi çdo pjesë trupore e saj. Filloi ta kundronte me kërshëri.  Koka dhe qafa e gjatë tek nisej e mbështetej tepër çuditshëm midis shpatullave.  Me duart e mbërthyera gati në të njëjtën lartësi mbi atë hekur të ftohtë të cilat do të shërbenin për të ekuilibruar lëvizjet dhe peshën trupore të saj. Nga të gjitha këto lëvizje që ajo do të kryente do të shfaqte veçantinë e saj femërore. Përveç thithkës të pa përfillshme në aq sa shfaqej nga ana tjetër e krahut, do të ndjente edhe një pjesë të gjoksit. Duke ushtruar disi më shumë peshë me njërën këmbë mbi podiumin prej dërrase, vithet jo tendecioze, sëbashku me trajtën e trupit po shfaqnin edhe më shumë delikatesën e saj femërore. Bëri tre hapa të shkurtër duke ecur mbrapsht. Duke kryqëzuar duart i hodhi një shikim të vëmendshëm punës mbi letër dhe modeles. Në atë formë si lëvizi kokën deshte t'i thoshte vetes se diçka kishte realizuar. Tek hodhi sytë përreth vuri re përqendrimin e të tjerëve mbi modelen. E ktheu mbrapsht fletën e vizatimit dhe pa zhurmë doli.

Njëzet metra nga objekti ku në katin e dytë të tij kishin studion, ndodhej lokali tek i cili konsumonte pijen e tij të preferuar. Nga ai lëng, dy teke të shpejta ishin për tu kthyer. Si gjithmonë pas atij veprimi, duhej të bënte edhe një lëvizje të shpejtë të gjuhës mbi buzë. Duheshin shijuar edhe pikat e fundit. I përhumbur, tek po kthehej ndjeu një zhvillim të ri brenda vetes. Në mundësinë e interpretimit krejt ndryshe të asaj pune. As vet nuk e kuptoi se ç'farë po ndodhte me të. Kësaj here do të hynte në studio i pa kujdesshëm dhe do ta lëshonte derën të përplasej. Ajo kërcitje e thatë pas shpinës gati do ta shkëpuste nga ai ngacmim i çmendur. Duhej të ishte sa më i vëmendshëm karshi asaj që po përjetonte. U ndodh përpara kavaletit. Pa menduar nëse do të mundte mori lapsin. E ndjeu veten keq. Ndodhej shumë larg asaj që mendonte. E ktheu letrën e vizatimit në mënyrën më të pavetëdijshme duke e kopsitur sërisht me ato pineska të vogla dhe kaq. Ngacmimi që pati ishte ende i freskët por që nga mendimi deri tek maja e lapsit ndoshta ishte shumë larg. Ja, pa e kuptuar ndjeu ta tjetërsonte. Çdo pjesë e trupit të saj po përshtatej në figura gjeometrike. Ishin figura që lëviznin vertikalisht gati në një kohë. Në vazhdim, me një frikë të madhe, përtej fantazisë, në atë që po guxonte, morën një dimension të ri, ku gati të gjitha pjesët trupore të saj do të shfaqeshin në një plan. Sigurish, duke i ngacmuar me një dritë-hije të lehtë për t'u dhënë kohën dhe vendin e duhur. Ndjeu edhe diçka ku të tjerët nuk do ta kuptonin, lëvizjen e saj mbi atë tub metalik të shndritshëm të cilën ajo as edhe njëherë nuk e kreu.