Pas të gjitha atyre veprimeve mendësore
të kryera disa çaste më parë ndjeu një lloj tjetërsimi. Ishte një qëndrim
pezull në një lëvizje imagjinare gati centrifugale, diku në një lartësi të pa
përcaktuar. Si ndjesi nuk u përpoq ta kuptonte atë fenomen pasi fizikisht asgjë
e tillë nuk kishte ndodhur, por ishte i bindur se diçka e tillë ose diçka
tjetër po ndodhte me të. Drejtoi trupin dhe u nis duke hedhur hapat mbi dyshemenë
të cilën, të gjithë atë sipërfaqe, e zotëronte një mozaik i realizuar tepër
mjeshtëror, aty shfaqeshin skena të shumta erotike. Ai objekt njëkatësh si strukturë ndërtimore dhe gjithçka tjetër, ishte tepër i veçantë, ishte një
gërshetim rrymash. Tek u ndodh përpara atij peisazhi mahnitës buzëqeshi,
vjeshta si me turp kishte hedhur hapat e para. Me dorën e djathtë, me pëllëmbën e saj në
varësi të krahut, kryejti një lëvizje gati harkore si për të pastruar pamjen që
i shtrihej përpara. Ndërkohë tek mbështeti shputat e të dyja duarve mbi atë
masë të xhamtë hodhi shikimin përreth. Përveç lartësisë me tokën, diku aty
pranë, zbritja e shikimit të tij do të binte me një shpejtësi maramendëse në
sipërfaqen ujore të detit tek përplasej
në breg. Ajo hapësirë banimi ku ai po kalonte çaste të këndëshme me një prej
mikeshave të tij, ndodhej pikërisht në krye të atij masivi gjigant shkëmbor. Ja, duke e shfaqur në fytyrë e përsëriti
buzëqeshjen. U kthye. Aty në brendësi, në syprinën e tavolinës, diku në një cep
të saj ndodhej shishja e vetme me Wisky. Ishte nga markat më të mira ndërkohë
disa prej tyre dergjeshin bosh të shpërndara kudo. E mbërtheu atë gati pa mbritur
aty dhe menjëherë pas heqjes të asaj tape interesante e cila e vërtetonte edhe
më shumë cilësinë e saj nisi ta zbrazde në gllënka të vogla. Nuk i ndau buzët e
tij voluminoze nga ajo grykë e qelqtë duke pakësuar me dëshirë atë masë të
lëngët dhe jo vetëm për cilësinë por për të kaluar në një dimension tjetër. U
kthye përsëri nga ajo hapësirë drite natyre shumë ngjyrëshe ku vetëm aty mund
ta shihte perëndimin e diellit. Ishte momenti ku ai disk i zjarrtë po e prekte
gati si me turp vijën fundore të asaj mase të pafund ujore. Tek u mbështet mbi atë masë të qelqtë qeshi. Si në këtë çast gati një ditë të tërë kishte kaluar me të Në atë tendosje të çdo pjese të trupit, e ndjeu edhe më shumë
ëmbësinë e flladit tek po i ledhatonte trupin, deri në pjesët më intime të tij,
ishte ende lakuriq. Ktheu kokën në
brendësi. Ah, ajo që e la gjithë natën pa gjumë kishte filluar të gërhiste
lehtë. Sikur kishte një shije më ndryshe nga të tjerat. Vetëtimthi, pa patur
lidhje me çastet që po përjetonte i u kujtuan dhuratat në vazhdim prej “atyre”
por gati si i pandërgjegjshëm do të shkëputej nga ai ngacmim duke kaluar në
përjetimin e mëparshëm, e thërriti lakuriqësia e saj. Si për të bindur veten,
në volumet trupore të saj përshtati shputat e duarve pas tyre, pa i prekur ato.
Për hir të Zotit i thoshte shpesh vetes tek e përmendte të madhërishmin që
jetonte diku lartë hapësirës qiellore të pafund, nëse a do të mundej të jetonte
pa to por si përherë pa e lajmëruar i u rishfaq ajo e humbjes të ekuilibrit.
Mendime e figuracione të tjera të cilat kohët e fundit po e ngacmonin keq do të
zënin vend në shqetësimet që po i krijoheshin.
Për herë të parë zotësinë e tij e aplikoi në një shoqëri anonime të
vedosur diku në kontinentin afrikan. Megjithëse ai sistem ishte tepër i
ndërlikuar i kaloi të gjitha pengesat. Më tej për të gjithçka do të ishte e lehtë.
Por jo në vazhdimësi. Do të kapej dhe do të shpëtohej prej zotërinjve për të
cilët ende punon. U çua prej andej. Në
atë ecjen gati të pakontrolluar brenda asaj hapësire të pafund as edhe një herë
nuk i kishte kushtuar vëmendje se në cilin ambient ndodhej pasi ndarjet ishin
të gjitha të qelqta. Me përbuzje i puthiti buzët me njera tjetrën si për t’i
thënë vetes se si ishte e mundur të mos ta kishte ndjer atë realitet. Duke u mbështetur
në një prej tyre kruajti kruajti kokën. Përsëri jo si veprim, ndjeu t’i zihej
fryma. Kërkoi të dilte prej andej duke shtypur një prej butonave që kryente
hapjen e portës. E provoi përsëri por nuk u krye ai veprim. Përqëndroi shikimin
mbi ato gërma e numëra mbi atë pajisje, por asgjë. Nuk mund të dilte prej
andej. Shtrëngoi grushtat fort për të vetmen arsye që i u formua në çast, të
qëllonte mbi të por nuk do të guxonte. Nga ajo pajisje sigurimi një zë gati
metalik i kërkoi të qetësohej, mos të kryente veprime të tilla, çdo gjë ishte
nënkontroll. U step, nuk mundi të mendonte e arsyetonte përse për herë të parë e ndjeu veten si në një kafaz
modern me gjithçka që ai dëshironte. Si gjithmonë tek merte dhuratën e rradhës
mendonte për tjetrën jo se i mungonte diçka, por i ishte kthyer si ves por
kësaj rradhe mendoi se ishte fundi i tij. Përsëri, megjithëse nuk i shprehu
ato, i njëjti zë me atë timbër metalik i kërkoi të qetësohej. U hutua. Pra ai i
mirëpaguari ishte në kontroll të përhershëm prej tyre. Duke kaluar në të gjitha
hapësirat të asaj shtëpije të qelqtë, për herë të parë do të ndjente zbrazësinë
e saj. Në sekuenca të shpejta do të kërkonte t’i rishfaqeshin përjetimet varura
prej tyre ndërkohë edhe ato që ai guxonte, ikjen, të shkëputej prej tyre.
Kishte menduar gabim. Megjithëse ishte nga më të aftët për të thyer kodet më të
vështira për të ndërhyrë në faqet elektronike të kujtdo shteti e individi nuk
mendoi as edhe njëherë se dikush do të ishte mbi të. Ata do të ndodheshin shumë
përpara mendësisë së tij.. Mes asaj humbje të madhe për të cilën mendoi të mos
merej se si kishin rrjedhur gjërat, për të, më e vështira do të ishte se si
mund të kalonte pjesën tjetër të jetës vetëm me atë femër e cila pa “çarë kokë”
se çfarë kishte ndodhur po dremiste mes ëndrave të shumta erotike.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου