Nuk deshte që pas atij akti të bukur
gjithçka të mbaronte shpejt. Duke e kundruar me ëndje partneren tek po çlodhej
e qetë aty pranë tij, e shtyu më tej perden
për të zbuar edhe errësirën më të vogël që kërkonte ta mbante të
pushtuar dhomën. Duke
kaluar në brendësi të dhomës, drita e hënës nisi të
ndriçonte magjishëm hiret e saj femërore. E shtrirë mes çarçafëve të
zhubravitur, nën rritmikën e asaj frymëmarje të lehtë që po kryente, ajo sikur po shfaqte dëshirën e vetme që mund
të kishte në ato momente, të shplodhej, të flinte ndopak. Aty
pranë sikur mos të kishte ndodhur asgjë para pak çastesh, ai, me ëndje vazhdonte ta
kundronte trupin e saj me atë lëkurë të butë, në ngjyrë të purpurt në
të çelët. Shpesh, mendonte sikur po e
shihte për herë të parë atë mrekulli. Do ta thërriste ai parfum i trupit të saj
dhe pa zhurmë do ta ri eksploronte. Ja, aty mbrapa veshit, tek qafa e saj e
ajthme, e trazuar me aromën e djersës së pakët që lëshonte. Nga dëshira për ta
pushtuar e tërhoqi prej vetes me vrull. Dhe ajo mërmërimë e ëmbël e saj, mes
puthjeve të pafundme, do të përsëritej në të di-saj-tën herë si një
melodi.
Ende pa aguar, aty ku dita po përpiqej të
kapte kohën, gjithçka u ndal. Në mënyrë të ndërsjelltë, tek kërkonin
pafundësinë e asaj kënaqësie, me një rrëshqitje gati si fluturim ajo dëshirë e
përbashkët do të prodhonte magjinë erotike më të bukur të kryer ndonjëherë.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου